Onno: barista, begeleider, teamleider
Onno is teamleider van verschillende teams in Drachten, Groningen en in Leeuwarden. Daarnaast is hij teamleider van de invallers in de noordelijke regio van Jados. Hij vertelt hoe hij zich ontwikkelde van begeleider naar zijn huidige functie. Stap mee in zijn groei, benut zijn tips en kom gerust op de koffie!
“Ik ben begonnen als persoonlijk begeleider in Leeuwarden. Ik woonde toentertijd in Groningen en ging voor elke dienst op pad met de Toyota Aygo van mijn vriendin. Het was nogal een overgang.
Hiervoor ben ik barista geweest en manager van twee koffiezaken. De overgang naar persoonlijk begeleider was een verademing, maar ook echt een pittige stap. Het mooie vond ik dat het écht ergens over ging. Ik ging samen met cliënten de diepte in, wandelde een stukje mee om vervolgens weer afscheid te nemen als iemand toe was aan een vervolgstap zonder Jados.
Het uitdagende was, vergeleken met mijn werk in een koffiezaak, dat het écht ergens over ging. Ik voelde me ontzettend verantwoordelijk, vroeg veel van mezelf en besefte me dat dit echt anders was dan de gesprekken die ik voerde met mensen die hun havermelk pumpkin spice latte macchiato kwamen halen en even aan de bar bleven hangen.
Door goede gesprekken met collega's, het opdoen van ervaring en een leergierige houding ben ik steeds meer op mezelf (en mijn rol) gaan vertrouwen. Dit maakte dat ik na 2 jaar met een goed gevoel in Groningen ging werken. Daar ging ik door met wat ik al deed en heb ik ook een paar werktrajecten begeleid.
Toen ik een jaar of 4 begeleider was, ben ik een aantal keren gaan wandelen met mijn toenmalige teamleider en hebben we het gehad over hoe het werk als teamleider eruitziet. Wat daarin uitdagingen en succesmomenten zijn, en of die rol mij zou bevallen. Dat heb ik me hardop afgevraagd. Toen ik er 2,5 jaar geleden van overtuigd raakte dat ik de stap naar teamleider wilde zetten kwam er net een vacature vrij.
Na een sollicitatieperiode en goede gesprekken met zowel regiomanager, teamleiders als gedragswetenschappers in de regio ben ik aangenomen. Daar ben ik nog steeds ontzettend blij mee.
Al mijn teams zijn heel verschillend qua samenstelling, uitdagingen en werkwijze. Het ene team heeft nog beperkte werkervaring en is vol in ontwikkeling, het andere team heeft gemiddeld meer ervaring dan ikzelf en is daardoor zelfstandiger.
Het ene team heeft een focus op kaders, efficiëntie en duidelijkheid, waar een ander team vanuit gezelligheid en plezier werkt. Beide uitersten hebben zo hun bijzonderheden en meerwaarde.
Als ik één ding moet noemen over de teams waarmee ik werk, is dat ze allemaal oprecht betrokken en gemotiveerd zijn om ervoor te zorgen dat cliënten de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Ik ben trots als ik merk dat mijn rol als teamleider klein is. Ik zie mezelf als ondersteunend voor de teams. Als het team goed loopt, ben ik helemaal niet zo veel nodig. Ik merk dat dit lukt als teamleden zelf weten hoe ze komen waar ze willen komen en elkaar opzoeken om te sparren. Maar ook als ze in de dagelijkse praktijk goed de routes weten die nodig zijn om hun werk goed te kunnen doen.
Daarnaast vind ik het ontzettend tof om plannetjes te maken en te zien hoe deze tot uitvoer komen. Zo zijn we nu met het ambulante team in Groningen bezig met de overgang naar begeleiding met meer focus op groepsbijeenkomsten. We hebben hier met elkaar nog veel werk in zitten, maar ik krijg er echt een boost van als we dit gaan uitvoeren.
Ik sta graag stil bij hoe het met iemand gaat, waar iemand staat in zijn ontwikkeling als professional en hoe iemand kijkt naar ambities binnen (maar soms ook buiten) Jados. Ook als het goed gaat, vind ik het mooi om stil te staan bij wát er dan precies goed gaat en hoe we ervoor zorgen dat het zo blijft. Hierin zie ik het meeste overlap met mijn ervaring als persoonlijk begeleider. Echt stil staan bij ontwikkeling, waar gedrag en overtuigingen vandaan komen en hoe we met elkaar kunnen vormgeven dat iemand lekker in zijn vel zit.
Ik ontwikkel mezelf door een zelfkritische blik. Ik denk graag na over hoe ik dingen beter kan doen, een andere keer anders moet aanpakken of wat ik nodig heb om te komen waar ik wil komen. Hierin heb ik veel aan mijn directe leidinggevende, maar vinden we elkaar ook in het regioteam dat bestaat uit collega-teamleiders en gedragswetenschappers.
Daarnaast krijg ik gelukkig met regelmaat ook terug hoe teamleden mijn rol en handelen ervaren. Daar heb ik veel aan. Waar nodig, zoek ik scholing buiten Jados. Binnenkort start ik met een scholing rondom innovaties in de zorg, omdat we in de regio merken dat het zorglandschap verandert.
Ik verwacht dat ik nog superlang blijf leren en blijf zoeken naar antwoorden op dingen die op mijn pad komen
Ik heb ontzettend veel geleerd als teamleider bij Jados. In eerste instantie haal ik (net als als begeleider) best een hoop uit mezelf. Je maakt contact van mens tot mens en daarin houd ik van een persoonlijke insteek.
Daarnaast heb ik veel geleerd over de dynamiek in een team, welke elementen maken of kraken de sfeer en kwaliteit van het team. Wat merken bewoners van (in)stabiliteit binnen een team of regioteam? Hoe hebben financiën voor de lange termijn invloed op de uitvoer van zorg op de korte termijn? Hoe bereiden we ons als team voor op veranderingen waar we zelf geen zeggenschap over hebben? Hoe gebruiken we ons zakelijke netwerk om kansen te creëren of samenwerkingen aan te gaan? Hoe je (levenswijsheid incoming) echt héél veel niet weet en in samenwerking verder komt, en nog veel meer….
Wil je weten hoe het is om bij Jados te werken? Kom een keer een kop koffie drinken, dan hebben we het erover. Het is echt lastig om dit kort samen te vatten, maar ik doe toch een poging: als je graag dingen regelt, kan afwisselen tussen coachen, regelen en aansturen, graag plannetjes maakt en mensen meeneemt in de uitvoer hiervan en als je gemotiveerd bent om met meer helicopterview betrokken te zijn bij (de kaders rondom) zorg… Dan kan het best eens zijn dat de rol van teamleider bij je past.”
Stel ons gerust jouw vragen!
Sneltoets: Ctrl+Shift+A